فیزیولوژی و پاتولوژی زخم

بدن انسان به عنوان یک سیستم بسیار پیشرفته بوده که در تمامی شرایط به بازسازی می پردازد. منظور از بازسازی توسط بدن، از بین بردن آسیب های گوناگون و ترمیم آن ها است که بدن انسان به صورت مداوم به انجام این فرآیند می پردازد. زخم به عنوان یکی از اتفاقاتی به شمار می رود که بازسازی آن به صورت کامل از سوی بدن انجام می گیرد. فرقی نمی کند که زخم حاصل شده عمیق یا سطحی باشد، در هر صورت بدن انسان توانایی بهبود زخم را خواهد داشت. با این حال باید بدانید که مسائل گوناگونی پیرامون زخم ها وجود دارند. در همین راستا باید حتما با فیزیوپاتولوژی زخم به خوبی آشنا شوید تا بتوانید با آگاهی کاملی به رفع این عارضه بپردازید.

در سال های گذشته مراجع بسیار زیادی تاسیس شده اند که شما را به صورت عمیق تری با فیزیوپاتولوژی زخم آشنا می کنند. شناسایی انواع زخم ها و نحوه درمان زخم جزو اطلاعات اولیه و موردنیاز افرادی به شمار می رود که قصد آشنایی بیشتر با زخم ها را دارند. در همین راستا می خواهیم به صورت دقیق تری این مسئله را بررسی کنیم تا شما بتوانید با آگاهی کامل نسبت به رفع زخم های خود اقدام کرده و پروسه بر طرف کردن آن ها را در کمترین زمان انجام دهید.

فیزیوپاتولوژی زخم

فیزیوپاتولوژی زخم به عنوان یکی از دروس 4 واحدی بسیاری از دانشجویان شناخته می شود که در آن زخم ها به شکل پیشرفته تری بررسی خواهند شد. در فیزیوپاتولوژی زخم، هرگونه زخم اعم از زخم های سطحی و عمیق برای ترمیم و بهبودی کامل نیاز به طی کردن چهار مرحله خواهند داشت. مدت زمان این مراحل می تواند از یک روز تا چندین سال متغیر باشد و قابل تشخیص نیست. در فیزیوپاتولوژی زخم به این موضوع اشاره می شود که روند ترمیم زخم شامل دو بخش خواهد شد. در بخش اول زخم در لایه سطحی قرار گرفته و به همین دلیل ساخت مجدد سلول های سطحی با سرعت بیشتری انجام خواهد گرفت. نتیجه حاصل از این ترمیم، ساخت دوباره پوست با ویژگی های قبلی است.

با این حال اگر عمق زخم بیش از اندازه شده باشد و اصطلاحا از لایه درم بگذرد، بدن انسان دیگر قادر به ساخت پوست با قابلیت های گذشته نخواهد بود. در این شرایط ترمیم ثانویه آغاز می گردد و برای آن نیاز به تشکیل بافت اسکار می باشد. در ترمیم ثانویه بافت گرانولاسیون ایجاد خواهد شد و پوست ایجاد شده در این فرآیند مقاومت کمتری دارد. در علم پزشکی بافت گرانوله به سنگ فرش تشبیه می شود. این بافت از نشانه های مرحله ساخته شدن ماتریکس خارج از سلول است که فضای زخم به وسیله این پروسه پر می گردد. با اطلاع از این فرآیند می توانید از لزوم فیزیوپاتولوژی زخم آگاه شوید.

تاریخچه فیزیوپاتولوژی زخم

تاریخچه فیزیوپاتولوژی زخم به سال های دور باز نمی گردد. از آن جایی که علم فیزیوپاتولوژی به بررسی جزئی تر داده های مربوط به زخم می پردازد، اکثریت داده های مرتبط با آن اغلب مربوط به صد سال گذشته هستند. پزشکان و متخصصان بسیار زیادی در این حوزه به تالیف و نگارش کتاب های مرتبط پرداخته اند که با استناد به آن ها می توان متوجه گذشته فیزیوپاتولوژی شد. البته این مسئله بدین معنا نیست که فیزیوپاتولوژی متعلق به دهه های اخیر است. در واقع اطلاعات و داده های مربوطه مربوط به نسل های بسیار قدیمی نیستند و این مسئله مانند دیگر علوم پزشکی نمی باشد. در همین راستا می توان فیزیوپاتولوژی را به عنوان نسل جدیدتر شناخت که داده های بیشتری را به منظور بهبود کیفیت درمان ارائه می دهد.

زخم چیست؟

زخم چیست؟ قبل از این که به سراغ فیزیوپاتولوژی زخم برویم، باید بدانیم که مفهوم زخم چیست؟ به هر گونه جراحت و آسیبی که تحت آن پوست فرد دچار خراش، پارگی، سوراخ شدن و … شود، زخم گفته می شود. هنگامی که تروما پوست نیز دچار آسیب می شود، پوست انسان کبود خواهد شد و آثار قرمزی بر روی آن به وجود می آید. در چنین شرایطی نیز مجددا بر روی سطح پوست زخم به وجود آمده است. در علم پزشکی، جدا شدن پوست از
گوشت را زخم معرفی می کنند. در همین راستا می توان دریافت که تعریف های متنوعی برای زخم وجود دارد.

با وجود تمامی موارد فوق، باید بدانید که زخم ها به انواع گوناگونی تقسیم بندی می شوند. آشنایی با انواع زخم به منظور بهبودی هرچه راحت تر آن، موضوعی مهم است. زخم ها می توانند ناشی از بیماری های گوناگونی به وجود بیایند. بنابراین علت به وجود آمدن زخم تنها به ایجاد خراش یا برش بر روی پوست محدود نمی شود. برخی اوقات مشکلات درونی بدن انسان باعث به وجود آمدن زخم ها خواهند شد.

با انواع زخم آشنا شوید

در مرحله بعدی نیاز است تا با انواع زخم آشنا شوید. در علم پزشکی زخم ها به دو دسته اصلی تقسیم بندی می شوند. این دو دسته شامل زخم های باز و زخم های بسته می شوند. بسیاری از افراد نیز آن ها را با زخم نافذ و غیرنافذ معرفی می کنند. هنگامی که اشیای تیز در پوست انسان فرو می رود یا در اثر جراحی پوست انسان زخم می شود، در واقع زخم نافذ به وجود می آید. در جبهه مقابل نیز هنگامی که خراشیدگی یا پارگی سطحی بر روی پوست اتفاق بیفتد، زخم غیرنافذ بر روی پوست به وجود آمده است. هر یک از زخم های فوق نیاز به مدت زمان مشخصی برای ترمیم دارند.

طبقه بندی زخم ها برای درک بهتر فیزیوپاتولوژی زخم

در علم پزشکی به منظور درک هرچه بهتر فیزیوپاتولوژی زخم، طبقه بندی مشخصی برای زخم ها تعیین شده است. این طبقه بندی شامل چهار نوع زخم متنوع می شود. زخم های رخ داده بر روی سطح پوست خارج از این چهار حالت نخواهند بود.

• اولین طبقه از زخم ها، کلاس 1 هستند که جزو زخم های غیرعفونی محسوب می شوند. این نوع زخم ها هیچ خطری را ندارند و همچنین منجر به التهاب نخواهند شد. زخم های کلاس یک به دیگر اجزای بدن انسان در قسمت های گوارش، تنفس و … آسیب نمی زنند.
• زخم های کلاس 2 عمدتا دارای آلودگی های معمول هستند که این آلودگی ها قابل کنترل می باشند. با این حال جای نگرانی برای این گونه از زخم ها نیست. معمولا ورود این زخم ها به مجاری تنفسی، ادراری و … به صورت کنترل شده صورت می گیرد.
• زخم های کلاس 3 جزو زخم های آلوده به شمار می رود که در صورت استفاده از ترفندهای غیراصولی امکان وخیم شدن شرایط آن ها وجود خواهد داشت. برخی از بریدگی ها باعث ورم های بسیار شدیدی می شوند. با این حال این بریدگی عفونت را در پی ندارد. چنین مواردی نیز جزو زخم های کلاس 3 هستند.
• عدم مراقبت صحیح از زخم های مرتبط با تروما و ضربات گوناگون می تواند به ایجاد زخم هایی در کلاس 4 شوند. زخم های کلاس 4 خطرناک هستند. زخم های حاصل شده از جراحی جزو زخم های کلاس 4 به شمار می روند. در صورت عدم رعایت مراقبت های لازم، ممکن است این زخم ها عواقب سنگینی را برای شما در پی داشته باشند.

چگونه متوجه عفونت زخم شویم؟

در بررسی فیزیوپاتولوژی زخم ها، توجه زیادی به عفونت حاصل شده از زخم می شود. در واقع برخی از علائم وجود دارند که نشان دهنده عفونت زخم می باشند. در صورتی که با هر یک از این علائم روبرو شدید، مشورت با پزشک را اولویت خود قرار دهید.

• ایجاد رگه های قرمز رنگ در اطراف زخم
• خارج شدن مایعات غلیظ از زخم که عمدتا رنگ خاکستری دارند.
• قرمز شدن بیش از اندازه
• التهاب بیش از حد
• احساس درد بسیار شدید در اطراف زخم

زخم چیست؟

معمولا عفونت زخم برای انواع زخم رخ نخواهد داد. طبق اطلاعات جمع آوری شده، احتمال عفونت برای افراد مبتلا به بیماری های خاص مانند دیابت بیشتر است. همچنین اگر زخم شما حاصل از جراحی باشد، احتمال عفونت دیدن آن وجود خواهد داشت. این مسئله هنگامی مهم تر خواهد شد که مدت زمان عمل شما بیش از دو ساعت بوده است. در چنین شرایطی بهتر است تا حتما با مراحل بهبود زخم آشنا باشید. در این حالت می توانید با اطلاعات دقیق تری این پروسه را پیگیری کنید.

مراحل بهبود زخم

یکی از مسائل مهم در رابطه با فیزیوپاتولوژی زخم، مراحل بهبود زخم می باشد. در واقع درمان زخم یک موضوع بسیار مهم به شمار می رود که نیاز به توجه عمده ای از سوی شما خواهد داشت. در همین راستا قصد داریم تا هر یک از مراحل فوق را به صورت کامل شناسایی کنیم. فراموش نکنید که مدت زمان بهبود هر یک از زخم ها متفاوت است. طبیعتا هرچه زخم شما شدیدتر باشد، به مدت زمان بیشتری برای بهبود نیاز خواهید داشت.

هموستاز و توقف خونریزی

مرحله یک بسیار ساده است و تمامی افراد آن را قطعا مشاهده خواهند کرد. این مرحله شامل متوقف شدن خونریزی و تشکیل دلمه می شود. به این مرحله هموستاز نیز می گویند. پلاکت های خون در این مرحله به صورت خودکار در کنار یکدیگر جمع شده و اصطلاحا یک لایه در برابر میکروب به وجود می آورند. جمع شدن این پلاکت ها منجر به جلوگیری از خونریزی بیشتر نیز خواهد شد.

مرحله دوم، پاکسازی زخم

در فیزیوپاتولوژی زخم، مرحله دوم از مراحل بهبود زخم بسیار مهم است. در این مرحله گلبول های سفید در محل آسیب دیده حضور می یابند و سلول های مرده و باکتری های مضر را از بین می برند. در اثر ورم ایجاد شده در محل زخم، بافت محل موردنظر باز تر شده و در نتیجه خون موردنیاز به محل زخم خواهد رسید. این فرآیند باعث خواهد شد تا مواد غذایی موردنیاز برای بهبود زخم به محل آسیب دیده برسد. با این حال اگر مشاهده کردید که التهاب ناشی از زخم در چند روز ابتدایی بر طرف نشده، باید با پزشک خود برای تشخیص عفونت محل زخم مشورت کنید.

جایگزین سازی بافت برای درمان زخم، مرحله سوم

مرحله سوم نیز از جمله مراحل مهمی به شمار رفته که در آن رگ های خونی، سلول های پوستی و … اقدام به جایگزین سازی بافت برای زخم موردنظر خواهند کرد. در این شرایط اجزای مرتبط با رشد در بدن انسان فعال شده و به تولید کلاژن که پروتئینی برای بهبود زخم است، می پردازند. تکثیر و بهبود بافت زخم معمولا 3 الی 6 هفته زمان خواهد برد.

بازگشت به شرایط قبلی، مرحله آخر درمان زخم

در فیزیوپاتولوژی زخم، توجه زیادی به مرحله پایانی درمان زخم می گردد. در این مرحله پوست تمامی پروسه مرتبط با بهبود زخم را انجام داده است. در پایان نیاز به صبر زیادی است تا شرایط پوست به حالت عادی برگردد. در واقع بدن انسان در مرحله آخر به سازماندهی پوست پرداخته و آن را تقویت خواهد کرد. این مسئله باعث می شود تا به مرور زمان پوست بدن انسان ترمیم یابد. توجه داشته باشید که مدت زمان این مرحله ممکن است نسبت به سایر مراحل طولانی باشد. در پایان نیز پوست شما به حالت اولیه بازگردانده خواهد شد.

فیزیوپاتولوژی زخم، فرآیندی شگفت انگیز

فیزیوپاتولوژی زخم متشکل از تمامی مراحل رخ داده در رابطه با بهبود زخم و همچنین مسائل مرتبط با آن می شود. در واقع هرگونه رخدادی که پیرامون زخم های انسان به وجود می آید، مربوط به فیزیوپاتولوژی می شود. این فرآیند به قدری شگفت انگیز است که قطعا شما را متعجب خواهد کرد. در فیزیوپاتولوژی مربوط به دروس پزشکی این پروسه با جزئیات بیشتری بررسی می شود. با این حال شناخت این پروسه می تواند در زندگی شخصی افراد نیز کمک بسیار زیادی کند و به همین دلیل اهمیت بسیار زیادی دارد.